ဘံုသံုးဆယ့္တစ္ဆိုတာ

by bunny Mon 16 Aug 2010, 12:58

၃၁ဘံုေတြကေတာ့

ျဗဟၼာ့ဘံု ၂၀ဘံု
နတ္ဘံု ၆ဘံု
လူ႔ဘံု ၁ဘံု
အပါယ္၄ဘံု
*မိမိပါ၀င္ေနပါေသးတယ္။

* ျမတ္စြာဘုရား
ပရိနိဗၺာန္ စံ၀င္ခါနီးအခ်ိန္မွာ မွာခဲ့တဲ ့မွာတမ္းေလးက
ေနာက္ဆံုးစကားေလးျပီးတာနဲ ့ပရိနိဗၺာန္စံသြားတာပါ။ ၀ရဓမၼာသခၤါ၇ အပၸမာေဒန
သံပါေဒထ။ ခ်စ္သား ခ်စ္သမီးတုိ ့ ငါဘု၇ား ပ၇ိနိဗၺာန္ စံကာနီး ေနာက္ဆံုး
စကားမွာၾကားမယ္.. ခ်စ္သား
ခ်စ္သမီးတုိ့ ယခုရရွိေနတဲ ့ ရုပ္နာမ္ ႏွစ္ပါး ၊ ခႏၶာငါးပါး သခၤါရတရားတုိ
့သည္ အျမဲတမ္း ပ်က္ေနတယ္။ အျမဲတမ္းပ်က္ေနတဲ ့ရုပ္နာမ္ ၂ပါး ခႏၶာ၅ပါးက
အနိစၥအျမဲမရွိပါလုိ႔ အသစ္အသစ္ေတြသာ အစားထုိးေနတာကို သိသိေပးဖုိ႔ကို
မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့မဆေသာ ၀ိပႆနာ တရားျဖင့္ ရႈပြားျပီးေတာ့ ေနရစ္ၾက လုိ ့
မွာၾကားေတာ္ မူပါတယ္။ အခုလည္း ပ၇ိနိဗၺာန္စံကာနီးမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ
့လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပရိနိဗၺာန္ မစံႏုိင္ဘူး။ သူ့၇ဲ့ ခ်စ္သား ခ်စ္သမီးတုိ
့၀ိပႆနာ မပြားဘဲ ေန၇စ္မွာစိုးရွာလုိ ့ ခႏၶာငါးပါး အျဖစ္ပ်က္ကို ၀ိပႆနာ
ရႈျပီးေတာ့ ေနရစ္ၾကပါလုိ ့မွာခဲ့ရွာတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား ေမတၱာ ေစတနာ ပါ။
ဒါတင္မကေသးပါဘူး။ သက္တမ္းရွည္တဲ ့ဘုရားရွင္ေတြလက္ထက္မွာဆုိ၇င္ သူတုိ
့ပရိနိဗၺာန္ စံသြား၇င္ တခါတည္း သာသနာပါ ကြယ္သြားတယ္။ သာသနာကုန္တယ္ ဆုိတာ
မဂ္ဖုိလ္၇တတ္တဲ ့ ၀ိပႆနာတရားေတြ ကုန္တာပါဘဲ။ ဘုရားတစ္ဆူပြင့္၇င္
သတၱ၀ါအေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ ့ေလးသေခ်ၤ္နဲ ့ဗုိလ္ေခ်တစ္သိန္း ေခ်ခၽြတ္၇ပါတယ္။
ဘုရားတစ္ဆူရဲ ့တာ၀န္ပါ။ ဒါေပမဲ ့ေဂါတမျမတ္စြာဘု၇ားက ဆယ္ေျခာက္သေခ်ၤပဲ
ေခ်ခၽြတ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ရွစ္သေခ်ၤနဲ ့ဗုိလ္ေခ်တစ္သိန္းက်န္ေသးတယ္။ အဲ့လုိ
က်န္ခဲ့တဲ ့အထဲမွာ အခုရွိေနတဲ ့မိမိတို ့အပါ၀င္ သတၱ၀ါအနတၱပါပါတယ္။ သူသာ
သာသနာ မထားခဲ့၇င္ မိမိတုိ ့ေယာဂီေတြ ၀ိပႆနာတရား မနာႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။
ေပ်ာက္သြားပါဘီ။သာသနာမရွိတဲ ့အခ်ိန္မွာ လူျဖစ္လို ့ တရားနာခ်င္လို
့ေငြသိန္းနဲ႔ခ်ီ ေလွ်ာက္ေပးအံုး ဘယ္သူမွ မေဟာနိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့။ *သာသနာကို
ျမတ္စြာဘုရားက ၅၀၀၀ ထားခဲ့တဲ့ အထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၄၆နွစ္ကုန္သြားဘီ။
ေနာက္ထပ္ နွစ္ေပါင္း ၂၄၀၀ေက်ာ္က်န္ေသးတယ္။ သာသနာႏွစ္ေပါင္း ၂၄၀၀
ေက်ာ္က်န္ေသးတာ ၀ိပႆနာတရားကို မနာၾကားေသးပါဘူး။ အားမထုတ္ေသးပါဘူးလို
့ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီအေတြး အေခၚဘယ္ေလာက္ မွားယြင္းေနပါသလဲဆိုတာ။
အဲ့လုိ
ေနမယ္ဆုိ၇င္ေတာ့ အမွားၾကီးမွားပါဘီ။ အဲ့ဒီ သာသနာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၄၀၀မွာ
မိမိနဲ ့ဘယ္ေလာက္မ်ားဆုိင္သလဲလုိ ့ စဥ္းစားပါ။ ဒီေန ့ည ကုိယ္ေသသြားဘီတဲ
့ေနာက္ေန ့အဲ့သာသနာ မိမိနဲ ့ဆုိင္ေသးလားဆုိေတာ့ မဆုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့
ကို္ယ္နဲ ့ဆုိင္တဲ ့သာသနာဟာ မေသခင္ကေလးမွာ သာ ဆုိင္တာပါ။ ဒါကုိ သတိ၇ပါ။
တခ်ိဳ႔ ထင္တယ္ ။ ေနာက္ဘ၀ ပဲလူဆက္ျဖစ္ျပီး သာသနာနဲ ့ျပန္ၾကံဳ၇ေတာ့မလိုလုိနဲ
့လြယ္တယ္မထင္လုိက္ၾကပါနဲ ့။ ဒိ႒ိမေပ်ာက္ေသးတဲ ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ
သုဂတိေရာက္တာ နည္းပါတယ္။ ဒုကၡတိ**..**အပါယ္သြားၾကတာ
မ်ားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဒိ႒ိေတြကို ပယ္ႏုိင္သမွ် ပယ္ႏုိင္ေအာင္
မိမိတုိ႔ကိုယ္တုိင္ေလ့က်င့္ဘုိ္ ့လုိအပ္ပါတယ္။ ကုိယ္ေသတာနဲ ့သာသနာနဲ ့
မဆုိင္ေတာ့ဘုိ ့ပါမ်ားပါတယ္။ ငရဲ၊ တိရိစၦာန္ ျပိတၱာဘ၀ေရာက္သြား၇င္ သာသနာနဲ
့ဆုိင္လို ႔ မ၇ေတာ့ပါဘူး။ မိမိတို ့တရက္ေန၇ရင္ သာသနာနဲ ့တရက္ပဲဆုိင္တယ္။
တလေနရရင္ သာသနာဟာ မိမိနဲ ့တလပဲ ဆုိင္တယ္။ ေသတာနဲ ့မဆုိင္ေတာ့ပါဘူး။
ေသျပီးေတာ့ အပါယ္က်သြား၇င္ ေတာ့ သြားဘီသာ မွတ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ အေသမဦးခင္မွာ
ဥာဏ္ဦးဖုိ ့အေရးၾကီးပါတယ္။ စား၀တ္ေနေရးဆုိတာ ေသတဲ ့အထိရွာ၇မွာပါ။
ဒါေၾကာင့္ ဘုရားမွာခဲ့တဲ ့စကားကုိ ေလးစားေက်းဇူးတင္ေသာ အားျဖင့္
နားေထာင္တဲ ့အေနနဲ ့၀ိပႆနာ တရားရႈပြားျခင္းအလုပ္ကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္
၂၄နာ၇ီမွာ ၁နာ၇ီ ၂နာ၇ီေလာက္ ေန့စဥ္ေပးၾကည့္ၾကပါလုိ ့တုိက္တြန္းပါတယ္။
မိမိကုိယ္ကို သနားၾကပါ။ မိမိကုိယ္ကို ျပန္ကယ္ပါ။ ၾကံဳတုန္းၾကိဳက္တုန္း**..**
ဆုိတဲ
့အတုိင္း ၾကံဳတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၾကိဳက္လုိက္ၾကစမ္းပါ။ သာသနာ ၅၀၀၀ထားခဲ့တဲ႔
ဘုရားရွင္ကို ေလးလည္း ေလးစားၾကပါ။ ကႆပ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ စံတဲ ့အခါမွာ
ဓါတ္ေတာ္ကို တစ္လံုးထဲ ထားခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒါကို ေစတီတည္လုိက္ပါတယ္။
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသခင္ကိုယ္ ေတာ္ျမတ္ၾကီးကေတာ့ ငါနဲ ့ ငါ့သာသနာ
မၾကံဳလုိက္၇တဲ ့ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါအေပါင္း ငါ့ဓါတ္ေတာ္ေတြ ဖူးျပီးေတာ့
ဘုရား၊တရား၊သံဃာကို သတိ၇ၾကပါေစ**..* *မဂ္ဖုိလ္ ၇မဲ႔အလုပ္ေတြ လုပ္ႏုိင္ၾကပါေစ။
မဂ္ဖုိလ္၇မဲ႔တရားေတြ နာၾကားႏုိင္ၾကပါေစ။ အကၽြတ္တရားရၾကပါေစ* *..* *၀ိပႆနာ
တရားနာၾကား အားထုတ္ျဖစ္ၾကပါေစလုိ ့ေစတနာနဲ ့သူ ့ရဲ ့ဓါတ္ေတာ္ေတြကုိ
အစိပ္စိပ္ အမႊာမႊာကြဲေအာင္ အဓိ႒ာန္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား သခင္ရဲ ့ဓါတ္ေတာ္ေတြဟာ အစိပ္စိပ္အမႊာမႊာကြဲျပီး ကမ ၻာ
အ၇ပ္၇ပ္မွာ ပ်ံ ့နွံ ့လုိ ့ေနပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား၇ဲ ့ ဓါတ္ေတာ္ေတြ
ဖူးျပီးေတာ ့အသိဥာဏ္ေတြရ ၊၀ိပႆနာတရားေတြ ရႈပြားၾက အားထုတ္ၾကနဲ ့
မဂ္ဖုိလ္ရတဲ ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ကမၻာနဲ ့အ၀ွမ္း မွာလည္း အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။
ဘုရားရွင္ကို ဒီအခ်က္အတြက္ ေက်းဇူးတင္စရာ ေကာင္းလြန္းပါတယ္။ပ၇ိနိဗၺာန္စံ
ကာနီး
အခ်ိန္မွာေတာင္ အျခားဘုရားေတြကဲ့သို႔ ေအးေအးေဆးေဆး မစံႏုိင္ဘူး**..* *မိဘက
သားသမီးကိုပူသလုိ* *.**သူ႔တရားမနာလုိ္က္၇တဲ႔ ေနာက္ပိုင္း ပုဂၢိဳလ္ေတြ
အကန္းပုထုဇဥ္ဘ၀နဲ႔ ေသသြား၇မွာ သိပ္စိုး၇ိမ္ျပီး
ပရိနိဗၺာန္စံကာနီး အခ်ိန္မွာ မွာပါတယ္ ။ ဘာမွာသလဲဆုိေတာ့* *…* *
ခ်စ္သားခ်စ္သမီးတုိ႔
ငါဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံကာနီး ေနာက္ဆံးုစကား အျဖစ္ အေရးၾကီးစကား
မွာၾကားခဲ့မယ္။ ဒီရုပ္နာမ္၂ပါး ခႏၶာငါးပါးဆိုတာ ျဖစ္ျပီး ပ်က္ေနၾကတယ္။
အဲ့ဒါကို ဆရာေကာင္း သမားေကာင္းထံ နည္းယူျပီးေတာ့ မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ႔မဆတဲ
့သတိနဲ႔ စဥ္ဆက္မျပတ္ ၀ိပႆနာတရား ရႈပြားျပီး ေနရစ္ၾကပါ**…**လို႔ အေရးတၾကီး
မွာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါနျပဳၾက၊ သီလျပဳၾက၊ သမထလုပ္ၾကလုိ ့အေရးတၾကီးမမွာထားခဲ့ပါဘူး။

* *၁၅မိနစ္ေလးပဲရရပါ။
* စိတ္ပင္ပန္းရင္ လူပင္ပန္းလြန္းရင္ ခ်က္ခ်ငး္ တရားထုိင္မွတ္လို႔ မရႏုိင္ပါဘူး။
(အေလ့က်င့္ မ်ားလာတဲ႔ ပုဂၢဳိလ္မ်ားအေနနဲ႔ကေတာ့ တရားစိတ္ သြင္းလုိက္တာ နဲ႔
အေမာေျပသြားပါတယ္။) ဒါေၾကာင့္
မပင္ပန္းပဲ အိပ္ေ၇း၀တဲ ့မနက္ပိုင္း အခ်ိန္ေလးကို ၁၅မိနစ္ပဲရရ ဆက္တုိက္
တရားႏွလံုးသြင္းေပးတာ အကိ်ဳး ပိုျဖစ္ထြန္းပါတယ္။ အခ်ိန္အမ်ားၾကီးထုိင္ျပီး
မထိေရာက္တာထက္ စာရင္ ၁၅မိနစ္နာရီ၀က္မွာ အျပည့္ႏွလံုးသြင္းႏုိင္တာ
ပိုထိေရာက္ေစပါတယ္။

1. 1.ျမင္ရင္ ျမင္တဲ႔ေနရာမွာရပ္။ ဆက္ျပီး ဘယ္သူ ဘယ္၀ါ ဘာျမင္တယ္ မခြဲျခားန ့ဲ။
ျမင္တယ္လုိ႔ပဲ သိရံုသိလုိက္ပါ။ ဒီေလာက္ပဲ။

2. ၾကားရင္ ၾကားတဲ႔ ေနရာမွာရပ္။ ဘယ္မင္းသား၊ မင္းသမီးရဲ ႔အသံလို႔ မခြဲျခားနဲ႔။
ဘယ္သူ႔အသံလား ဆူညံသံလား ဘာသံလား နား၀င္ခ်ိဳသံလား မခြဲျခားပါနဲ ့။ ကိေလသာ
ၾကားမ၀င္ေစနဲ႔။ ၾကားတဲ့ အသံလုိ႔ပဲ သိရံုသိလိုက္ပါ။

3. အနံံ႔၇တာနဲ ့ရပ္ပစ္။ နံတဲ့စိတ္ေလး ေပၚရံုပဲ။ ဘာနံ႔ညာနံ႔လုိ႔ မခြဲျခားပါနဲ႔။
အနံ႔ ၇တယ္လုိ႔ သိရံုေလးသိျပီး ျဖတ္ခ်လုိက္။

4. စားလည္း ၀က္သားၾကက္သား မခြဲေနနဲ ့ ။ ဘာဟင္း ညာဟင္း မခြဲျခားပါနဲ ့။
စားေကာင္းတယ္ မေကာင္းဘူး မခြဲျခားပါနဲ ့။ အရသာေပၚတဲ႔ အခ်ိန္ေလးမွာတင္
အရသာေပၚတယ္လို
့သိရံုသိျပီး ရပ္ပစ္ပါ။

5. ထိရင္ ထိတဲ႔ေနရာမွာတင္ ရပ္လုိက္ပါ။ နူးညံ့တယ္ ၾကမ္းတမ္းတယ္ မခြဲျခားပါနဲ႔ ။
ထိတယ္လုိ႔ပဲ သိရံုေလးသိေပးလုိက္ပါ။

6. ေတြး၇င္ ေတြးမွန္းသိလုိက္။ ဘာေတြးတယ္လုိ ့ဆက္မေတြးနဲ႔။ အေတြးေပၚသြားတယ္
ဆုိ၇ံုေလးသိျပီး ျဖတ္ခ်ပစ္ပါ။ ရပ္ပစ္ပါ။

အဲ့ဒါ တ၇ားအားထုတ္ေနတာပါ။ ၀ိပႆနာတရားအားထုတ္၇ျခင္း ၇ည္၇ြယ္ခ်က္က ကိေလသာေတြ
ကုန္ဘုိ႔ ခမ္းဘုိ ့နည္းဘို ့ပါးဘုိ ့ေပ်ာက္ဘုိ ့ပါ။ ဘယ္ေနရာမဆုိ
ဘယ္အခ်ိန္မဆုိ တ၇ားအားထုတ္လုိ႔ ၇ပါတယ္။ဒီေျခာက္ခ်က္ကို အဓိက သိေပးေနပါ။
ဆက္တုိက္သတိထား သိေပးေနပါ။ ဘာလုိ႔ ဆက္တုိက္ သိေန၇မလဲဆုိေတာ့ မ်က္စိတမွိတ္
တစကၠန္႔မွာ စိတ္က ကုေဋတစ္သိန္းေျပးေနတာကို ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မာနစတဲ႔ ကိေလသာ
ကင္းစင္တဲ ့ အရိယာအျဖစ္ မေရာက္ရွိေသးခင္ျဖစ္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔ရဲ ႔
ေလာဘ၊ေဒါသ၊ ေမာဟ ဖုံးေနေသးတဲ႔ ဥာဏ္နဲ႔ လိုက္မမွီနို္င္ေသးလုိ႔
မိမိဥာဏ္မွီသေလာက္ သိသေလာက္ ျဖတ္ခ်ေနရပါမယ္။ ဒါေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟကို
ပါးေအာင္ ကုန္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးေနတာပါ။ ျဖတ္ခ်ရင္း ေလာဘ ေဒါသ
ေမာဟပါးလာတာနဲ႔ အမွ် သိလာတဲ႔ အသိဥာဏ္ေတြ ျမန္ဆန္လာတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။
လုပ္သာလုပ္ေပးေနပါ။ ေလ့သာေလ့က်င့္ေပးေနပါ။ အက်ိဳးေတြကေတာ့ အံ႔ၾသလုိ
့မကုန္ေအာင္ သူ႔အလုိလို ျဖစ္ထြန္းလာပါလိမ့္မယ္။ မေမွ်ာ္လင့္နဲ႔.. ဒါေပမဲ႔
သူ႔အလိုလုိ မေကာင္းတာေတြ ေဘးအႏ ၱရာယ္ေတြကို ပယ္သြားပါလိမ့္မယ္။ မိမိတာ၀န္က
ေလ့က်င့္ေနဘုိ႔ပါ။ တရားတာ၀န္က တကယ္အရွိတရား သူ႔အလုိလိုဆိုတဲ႔ အနတၱသေဘာကုိ
ျပလာပါလိမ့္မယ္။

သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္း ေဘးရန္ကင္းကြာ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာစြာနဲ႔
မတရားဟုဆုိအပ္ေသာ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မာန ကိေလသာမ်ားနဲ ့အခ်ိန္ကုန္ခ်ိန္နည္းျပီး
တရားဟုဆုိအပ္ေသာ ေလာဘ
ေဒါသ ေမာဟ မာန ကိေလသာမ်ားကို ျဖတ္ခ်ႏုိင္ေသာအခ်ိန္အမ်ားစု
ျဖစ္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔

ေမတၱာမ်ားျဖင့္ bunny ရိုမီယို ( akaris )

by kyarlay Thu 09 Sep 2010, 09:47

ေကာင္းမြန္တဲ.ပို.စ္ေလးပါပဲ....ေနာက္လဲတင္ေပးပါဦး
ေစာင္.ဖတ္ေပးပါ.မယ္....ေက်းဇူးပါ

ဘံုသံုးဆယ့္တစ္ဆိုတာ

ဘံုသံုးဆယ့္တစ္ဆိုတာ

သူငယ္ခ်င္းေရမဂၤလာပါ