ကၽြန္္္ေတာ္ မေၾကညွက္ခဲ႔ေသာ အေမ႔ သင္ရိုး

ဘဝရဲ႕ ေနနည္းထိုင္ပံုေတြကို
သင္ရိုးတစ္ခုလို ေရးေပးထားခဲ့ရင္...
ခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ထုတ္ၾကည့္ဖို႔
အဆင္ေျပတာေပါ့ အေမ....

အစကတည္းက မေကာင္းခဲ့ေတာ့လဲ
အေႏွာင္းက်ေတာ့ အလဲလဲ အကြဲကြဲပါ အေမ....
အေမမရွိေတာ့တဲ့ေနာက္.....
ကၽြန္ေတာ္ေလွ်ာက္ခဲ့ရတဲ့ ေဟာဒီလမ္းေတြ
ရွည္လ်ားေဝဝါးေနလိုက္ပံုမ်ား
မိုးကုတ္စက္ဝို္င္းနားက တိမ္ခိုး သက္တန္႕တံတားပါ
အေမ...........

အေမသင္ခဲ့ရတဲ့ အေမ့ရဲ႕ေက်ာင္း
ဘဝကို စာလံုးေပါင္းနည္းက စ
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း နည္းနည္း အ ေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ ကို အေမ အားမရခဲ့ဘူး မဟုတ္လား..

ပညာေတြ မတတ္ေပမယ့္
သားတစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္ကို အေမဖတ္ခဲ့တာ
ေဗဒင္ဆရာေတြ ခန္႕မွန္းတြက္ခ်က္တာထက္
ပိုလို႔ေတာင္ ေသသပ္လွပခဲ့ပါတယ္ အေမ...

ဒီသားရဲ႕ ဒီစိတ္ဓါတ္
ငယ္ထိပ္ကို တက္ေနတဲ့
ေဒါသတရားေတြ...
ဒီသားကို အေနခက္ေစတဲ့
သူမ်ားထက္ပိုတဲ့ ေလာဘတရားေတြ...
ေန ေနရတာက ေတာအံု ခ်ံဳၾကား
ကၽြန္ေတာ္မွန္းခဲ့တာက ဘံုဖ်ားရဲ႕ အထက္
ဒီသားကို အေသသတ္မွာက
ဒီသားရဲ႕ အတၱေတြပဲတဲ့လား...

နားလည္ဖို႔ အားမငယ္ဖို႔
စိတ္ရွည္ဖို႔ သိပ္မေတဖို႔
သည္းခံဖုိ႔ နည္းမွန္ဖို႔...
.................. .....................
..................... ....................

ေရႊဥတဲ့ ဘဲ..
ရဦးမယ္လို႔ထင္ေနေသးရင္
ရင္ကိုခြဲၿပီး ရွာခ်င္ရွာတတ္တဲ့
လူမိုက္ေတြရဲ႕အေၾကာင္း
လူဆိုတဲ့နာမည္တပ္ၿပီး
လူေတြၾကားထဲမွာေန
အဆီကိုစားၿပီး အသားကိုမ်ိဳတတ္ေလတဲ့
လူ႕သဘက္ေတြရဲ႕အေၾကာင္း...
ဟိုး ............အျမင့္ကိုေရာက္ဖို႔အတြက္
မတက္သင့္တဲ့ အခ်ိဳ႕ေသာ ေလွကားေတြအေၾကာင္း
အေမကေတာ့ ေထာင္းေထာင္းထေအာင္
ေျပာျပခဲ့တာပါ အေမ....


သိရဲ႕လား အေမ
ေရခံ ေျမခံေကာင္းေပမယ့္
အေမစိုက္တဲ့မ်ိဳးေစ့က မမွန္ဘူး
ကၽြန္ေတာ္ရွင္သန္ခ်င္ခဲ့တာက ေခါင္းစဥ္တစ္မ်ိဳးနဲ႔ ဘဝ အေမရဲ႕

ခ်မ္းေျမ႕သာယာတဲ့ဘဝတစ္ခုအတြက္
ေဟာသည့္ေတာင္ယာက သားတစ္သက္စားမကုန္ဘူး
ေဟာသည့္မွာ ခိုင္းႏြားတစ္ရွဥ္း
လယ္ထဲဆင္းဖို႕မပူရဘူး...
ေဟာသည့္မွာ ဝက္မ တစ္အုပ္
သားတစ္သက္ထုတ္စားလို႔ရတယ္
ေဟာသည့္မွာ ေလွငယ္တစ္စင္း
သားခင္း ငါးခင္းပဲရွာရွာ
ဘယ္ရြာကို ဘယ္လိုသြားသြား
ငါ့သား မ်က္ႏွာမငယ္ေတာ့ဘူးေပါ့


ဟား..ဟား...ဟား...ဟား...
ေရႊျပည္ေအးတရားေတြလား အေမ
အေမေပးတဲ့ ေတာင္ယာအလုပ္
ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဘူးတဲ့ တက္က်မ္းစာအုပ္ေတြထဲမွာ
မပါဘူးအေမ....
ႏြားေတြနဲ႔ေနရင္ ရြံ႕စင္တာထက္
ဘာမ်ားတိုးတက္မလဲ
အေမ ေပးတဲ့ ဝက္မတစ္အုပ္
တစ္သက္လုံုး ဟင္းစားလုပ္လို႔မရဘူး..
အေမ ေပးမယ့္ေလွငယ္တစ္စင္း
ကၽြန္ေတာ္က ျမစ္ထဲဆင္းၿပီး
ငါးရွာရမလား...
ၾကည့္စမ္းပါ့ အေမ
ဒီေကာင္က တံငါနားလည္းမေနဘူး
မုဆိုးနားလည္း မနီးဘူး
အနာဂါတ္ကို ဖြင့္ထားတဲ့
အိမ္မက္တံတားကိုေလွ်ာက္္ၿပီး
ပန္းတိုင္ကို အေရာက္သြားမယ့္ ေကာင္ဗ်။

ေတာမွာေန ေတာမွာႀကီး
ကၽြန္ေတာ့ဘဝကို ေတာမွာတင္မၿပီးဘူး
လင္ကြန္းကို အေမသိလား................
သစ္လံုးအိမ္ကို အေမ သိလား............
အိမ္ျဖဴေတာ္ကုိ အေမသိလား........
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သြားမွာပဲ အေမ။

ခြင့္လႊတ္ အေမ
အဲ့ဒီတုန္းက အိမ္မက္ေတြ
တစ္နင့္တစ္ပိုးကို
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္နဲ႔
လြယ္ပိုးထားရတာဆိုေတာ့
အေမ့ရဲ႕ ငိုခ်င္းတရားေတြကလဲ
ကၽြန္ေတာ့နားထဲ ဘယ္ဝင္ပါေတာ့မလဲ
အေမရယ္...........
အျမင့္ကိုမွန္းေတာ့
အက်အလဲ ၾကမ္းတယ္အေမ
ကၽြန္ေတာ္တက္တဲ့ အဲ့ဒီေလွကားမွာ
လက္ရန္းမပါဘူး အေမ


အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္
က်ားရဲေတာထဲမွာပါ အေမ..
ႏြားသင္းကြဲေလး ကၽြန္ေတာ့အတြက္
ခ်ိဳၿမိန္မယ္ထင္တဲ့
အိမ္မက္ေတြလည္း ခါးသက္လို႔သြားခဲ့ၿပီ အေမ...။

ၿမိဳ႕ႀကီးႀကီး ျပႀကီးႀကီးနဲ႕
မာယာမီးေတြ ထိန္ထိ္န္ညီးေနတဲ့ ညနက္ေတြမွာ
က်ရာဇာတ္ရုပ္ကို ၾကံဳသလိုကရင္း
ေဖာင္းတာက တစ္ခါ
ပိန္တာက အခါတစ္ေသာင္း
ပါလာတဲ့ တက္က်မ္းစာအုပ္ေတြေတာင္
ကၽြန္ေတာ္ေရာင္းစားလို႕ကုန္ၿပီေကာ အေမ..။

သမုဒၵရာ ဝမ္းတစ္ထြာတဲ့လား အေမ...
တစ္ကယ္တမ္း ဗိုက္ဆာတဲ့အခါ
စၾကာဝဠာေတာင္မကပါဘူး အေမရယ္....
ငတ္တာကို ရွက္စရာနဲ႔လဲစားရတာလဲ အခါခါ
အေမ့ကိုေတာ့ အားနာပါတယ္....


ပတ္ဝန္းက်င္ ကၽြန္ေတာ့အနားမွာလဲ
ေခါင္းက်က္ေခါင္းစား အၿမီးက်က္အၿမီးစားမယ့္သူေတြမ်ားလြန္းလို႕
အားကုန္ထုတ္ၿပီး သြားခဲ့တာေတာင္
ေဟာဒီေနရာထက္ပိုၿပီး
ဘယ္ခရီးမွမနီးေသးဘူး အေမ...။

" ဒီမယ္ ငါ့သား ခ်မ္းသာခ်င္လြန္းအားႀကီးတာဟာ
ငရဲျပည္ကို အလည္သြားဖို႕
နဖူးကို ထံုးတို႕တာနဲ႕ အတူတူပဲ" ဆိုတဲ့စကား
ခုမွ ျပန္ၾကားေယာင္မိတယ္ အေမ..။




ီအေမသင္ခဲ့ရတဲ့ အေမ့ရဲ႕ေက်ာင္း
ဘဝကို စာလံုးေပါင္းနည္းက စ
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း နည္းနည္း အ ေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ ကို အေမ အားမရခဲ့ဘူး မဟုတ္လား..


ငယ္ငယ္တုန္းက တက္ခဲ့ရတဲ့
အေမ့ဘဝရဲ႕ စာသင္ေက်ာင္းမွာ
ေပ်ာ္ေအာင္လည္းမေနတတ္
သင္ရိုးမကုန္ခင္ ေက်ာင္းထြက္ခ်င္ခဲ့တဲ့
အေမ့ရဲ႕ ေက်ာင္းသား
တစ္ကယ္ေတာ့ ေက်ာင္းပ်က္ရက္လည္းမ်ားတယ္
မဟုတ္လား အေမ...
ဘဝရဲ႕ ေနနည္းထိုင္ပံုေတြကို
သင္ရိုးတစ္ခုလိုသာ ေရးေပးထားခဲ့ရင္....
ခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့ျပန္ထုတ္ၾကည့္လို႔ ..
အဆင္ေျပတာေပါ့ အေမ....။

အေမ့ကို သတိရျခင္းမ်ားစြာျဖင့္....

ဟို..အေနာက္ေတာင္ေတာတန္းက
ထန္းပင္ေတြရဲ႕ထိပ္ဖ်ားမွာ ေနလံုးဟာ
တျဖည္းျဖည္းညိဳခဲ့ေပါ့....
ေတာင္သူဓေလ့....ယာမီးေငြ႕ေတြ
လြင့္တက္လာေပါ့...
ဟုိေတာင္ကမူကမ္းပါးမွာ
ျမက္စားေနတဲ့ ႏြားမေတြက
အေမ့ကိုႏႈတ္ဆက္ေနၾကသလား..
သိမ္းစြန္ငွက္အျပန္လမ္းမွာ က်ီးကန္းေတြ
ကသုတ္ကရိုက္နဲ႕ ရြာဘက္ဆီပ်ံေျပးၾကေပါ့...
လမ္းကၾကမ္းလိုက္တာအေမ....
ေတာင္ကမူက်တ္တီးၾကား ႏွစ္ေတြမ်ားစြာ
ေရတုိက္စားမႈနဲ႕ ပ်က္လုလုလွည္းလမ္းမေပၚမွာ
အေမ့ေခါင္းဟာ လႈပ္ရမ္းလွခ်ည့္ ျဖည္းျဖည္း ျဖည္းျဖည္း
ဆူးကိုင္းေတြေဘးဖယ္...မ်က္ႏွာကိ
ုျခစ္မိၾကဦးမယ္
ေၾကးစည္ကိုရိုက္ႏွက္ၾကေပါ့...လွည္းဘီးကိုသူတို႕တြန္းၾကေပါ့..
အေမ့ေခါင္းဟာ လွည္းေပၚမွာယိမ္းထိုးလို႕...
ရွားေစာင္းပင္ေပၚက ေဒါ့ရင္းဆိုတဲ့..
အေကာင္ေတြ တက်ည္က်ည္ျမည္လို႕..
အေမ့ေျမးကေလးေတြ... အေမ့ရဲ႕ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြ..
အေမ့ကိုခင္မင္သူေတြ...
မရဏေတးကို ရြတ္ဆိုငိုေၾကြးလို႕.....
အေမရယ္....................
အေမကေတာ့ ေအးခ်မ္းရာေနရာတစ္ေနရာကို
အရင္ဦးဆံုး သြားခဲ့ျပီးျပီေပါ့ေနာ္....
အေမေအးခ်မ္းေနေပမယ့္ သားရင္ထဲမွာ
မေအးခ်မ္းႏိုင္ခဲ့ပါဘူး.....

ေမေမ

ေမေမ ….
အႏႈိင္းမဲ့ျခင္းေတြနဲ႔
မလံုေလာက္တဲ့ စကားလံုးတစ္ခ်ိဳ႕
အတိုင္းဆမဲ့ ေမတၱာေတြကို
ဦးညႊတ္ တမ္းတဆဲပါ ….
ေမေမ …

အို…. အို …
(လူေလးေရ အိပ္ပါေတာ့
လမင္းႀကီးလည္း သာေရာ့ေပါ့ )
သားေခ်ာ့ေတးေတြ သီဆိုေနရင္း
အိပ္စက္ျခင္းတို႔ အေမ့နိဳ႔စို႔ကာ
ေမတၱာရိပ္ထဲ ပုခက္လြဲရင္း
နဴးညံျခင္းနဲ႔ သိပ္ခဲ့ ခ်ိန္ခါ
ၾကင္နာမႈေတြ ေရလို ေအးျမ
သိကမၾကြယ္ ရင္၀ယ္ပိုက္ေတြး
တိုက္ေကၽြးေခ်ာ့ကာ ဂရုဏာဆင္
ေက်းဇူးရွင္ ေမေမ ….

ေမာင္ေလး ေရ....... ကဗ်ာေလးေတြ က အရမ္းေကာင္းတာပဲ......
အားေပးသြားပါတယ္ ေနာက္လဲ ေရးအံုးေနာ္.....

ညီေရ...အေမနဲ့ပက္သက္တဲ့ကဗ်ာေလးအရမ္းဖတ္လို့ေကာင္း
တယ္ကြာ..ခုလိုတင္ေပးတဲ့ညီကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ကြာ.
ေနာက္လဲတင္ေပးဦးေနာ္..

ေလာကမွာ
ေနထိုင္စရာအတြက္ ေျမ
ရွဴ႐ႈိက္ဖို႔အတြက္ ေလ
ေသာက္သံုးဖို႔အတြက္ ေရထက္
သားသမီးေတြအတြက္
အဖိုးမျဖတ္ႏုိင္ေသာ အေမသာ
အေရးႀကီးဆံုးပါ အေမ...
ၾကည္လင္ခ်ဳိေအးတဲ့
ေက်ာက္စက္က်စမ္းေရဟာ
ေမာပန္းေရဆာသူေတြအတြက္
အဖိုးမျဖတ္ႏုိင္တာထက္
သားသမီးေတြအတြက္ကေတာ့
အေမ့ရဲ႕အျပံဳးတစ္ခ်က္ဟာ
ဘာနဲ႔မွ မလဲႏုိင္ေအာင္
အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ဆံုးပဲ အေမေရ...
အေမ့ေစတနာကို
ဖက္မနမ္းမိ
ၾကာပါၿပီ
ရက္၊ လ၊ ႏွစ္ေတြ
ဆံပင္ျဖဴေတာ့မယ့္အထိေပါ့
အခုမွ
ဦးေႏွာက္ကို ဆားခပ္ၿပီး
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္
ငါဟာ ေပးဆပ္ျခင္းကို
ေက်ပြန္ေအာင္ မျပဳလုပ္ရေသးပါလား
အေမရယ္
စိတ္ထဲမွာ
အႀကိမ္ႀကိမ္ခံစား
အေမနဲ႔အတူ ရွင္သန္ခြင့္ေတြ
အျမဲရခ်င္တယ္ အေမရယ္...
သမီးကို ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ျပဳပါ အေမ...

ခုလိုေရးေပးတဲ ့အတြက္မေနာျဖဴေလး
ကိုအရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္
ေနာက္လည္းဆက္ျပီးတင္ေပးပါေနာ္

ေက်းဇူးတင္လွ်က္
phohtoo(ျငိမ္းခ်မ္းးထူး)
OCG ဖိုရမ္မိသားစု

အေမ
ေ၀းတစ္ေျမကေန
သားအေၾကာင္းေတြးေနၿပီလား?
ေဖြးေနတဲ့ဆံျဖဴမ်ားနဲ႔
သားအတြက္ အရင္လိုပူပန္ေနဆဲလား?
အရင္လို စိတ္ပုတီးန႔ဲ
အေမစိတ္ခရီးႏွင္ဆဲလား?
သားအတြက္ အႏၱရာယ္ျဖစ္မလာေစဖို႔
ေမတၱာပို႔ေနဆဲလား?
တရားသံနာေပ်ာ္ရင္းနဲ႔
သား စာအျပန္ေမွ်ာ္ေနတာလား?
အခုဆိုရင္ အေမ့ရင္ခြင္က ခဲြလာတာ
ဘယ္ေလာက္ၾကာေနၿပီလဲ အေမ
စာမေရးတာ ႏွစ္ခ်ဳိ႕လို႔
အျပစ္ဖို႔လို႔ေနၿပီလား အေမ
မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာလူေတြနဲ႔ အတူေနခဲ့ၿပီးမွ
ပကာသနဆိုတာေတြ သိလာရၿပီ အေမ
ဗလာဘ၀နဲ႔ သားအတြက္
အားတက္စရာ အေမ့ေအးရိပ္
ေခၽြးသိပ္ခြင့္ျပန္ရခ်င္တယ္အေမ။